ایام الله

  تعبیر خوشبینانه اش این بود که جمعی از اهالی سیاست، هنوز بزرگ نشده اند و مثل بچه هایی که وسط بازی کم می آورند، شروع به جرزنی کرده اند. خوشبینی یا ساده دلیمان گذشت و این روزها دیگر مطمئنیم که بچه بازی نبود و اتفاقا بازی بزگترها بود! بزرگترهای کوچکهایی که اینجا ظاهرا جر میزدند و باطنا خون میکردند به دل دوستان سابق و خیانت به آرمانهای اسبق...   روزهای سخت و شبهای سختتری بود! دو سالگی دل آشوبهای مقدسمان مبارک! "در دشت ها گل بود و شبنم های شادی بود جوبارها وادی به وادی بود تا چشم آدم کار میکرد در شهر اما بربام برجی سبر پلک سیاه چتر آرای باران را انکار میکرد!" علی محمد مودب آن روزها که گذشت، ایمان آوردم که بزگترین سلاح و زره، ایمان است... ایام الله...ادامه مطلب

به جای مقدمه (شعری از مرحوم سید حسن حسینی): " مرده پرست نیم!        که اگر نه اینچنین بود            در گور حافظه ام مرده ها فراوانند... بضاعت ذهن علیل من همه اینست: در سپیده دم سواری بادپای به تاخت از مقابل دیدگانم                -چونان خاطره ای- گذشت و گرد سم مرکب رهوارش بر گنبد سرخفام قلب منقلبم نشست از مردگان بیزارم و تو را            -ای زنده تر از همیشه تاریخ دوستی- دوستتر دارم! مرده پرست نیم! که اگر نه اینچنین بود خود را میپرستیدم" _________________________________   چگوارا مرد بزرگی بود! ولی من یقین دارم که حتی مقایسه او با چمران خطای بزرگتری است. دوست ندارم از غاز بودن مرغ همسایه بنویسم و فراموشی طاووس خانه! پس میگذرم و فقط از چمران میگویم، یعنی میگذارم که خودش بگوید. با نگاهش، با لبخندش، با سکوتش، با رفتنش...   چمران بزرگ بود! نه به خاطر اینکه در اوج قله های علم و موف ایام الله...ادامه مطلب

  قدیمترها، روز عید، آغاز مهر ماه، پایان یک سال تحصیلی و روز تولدم، برایم روزهای مهمی بودند. روزهایی با عواطف و احساسات و اندیشه های خاص و بعضاَ عمیق و جدی! ولی هر سال که میگذرد حساسیتهایم نسبت به روزها و سالها، کمتر و کمتر میشود...   بزرگتری میگفت: "هر چه که بزرگتر میشوی، سرعت گذر زمان بیشتر میشود و روزها و ماهها و سالها، سریعتر گذشته و کوتاهتر به نظر میرسند." آن دوست عزیز، علت این مسئله را کاهش بهره وری و انرژی انسان با کبر سن میدانست. اما من احساس میکنم که این بی احساسی، نباید صرفاَ ریشه در مسایل جسمی و مادی داشته باشد.   نمیدانم چه بر سر روحم آمده که اینقدر بیخیال و بی دغدغه و خلاصه بی روح شده!!؟؟ ایام الله...ادامه مطلب

  منبع تمام خوبیها اوست! تمام صفات الهی... عدالت، رحمت، قدرت، حکمت... و محبت! چیزی به ماه رمضان نمانده و دعای سحری که فهمش برای چون منی ناممکن است. اما میخواهم این بند را به این دعا اضافه کنم که : "اللهم انی اسئلک من محبتک باحبها و کل محبتک حبیبه، اللهم انی اسئلک بمحبتک کلها"   خداوند گاه محبتش را بی واسطه به سوی بندگانش میفرستد و گاه با واسطه این و آن! این عزیز و آن عزیز! و بالعکس!!! اینگونه است که تمام محبتهای پاک، به آن منبع فیض نامتناهی، وصل! و به این ترتیب قابلیت نامتناهی شدن را پیدا میکنند!   اینچنین راهی پیدا میشود، برای رسیدن از عشقهای زمینی به آسمانی و بالعکس!   فاجبنی یا الله! ایام الله...ادامه مطلب

  روزهای هفته دفاع مقدس امسال نیز با مراسم، سخنرانیها، نمایشگاهها و فیلم های مختلف سپری شد.از جنگ گفتند و شنیدیم، اما نسل ما باید بفهمد که به این راحتیها نمی­توان جنگ را فهمید! چه در خط مقدم یا شهرهای تحت محاصره و موشک باران و یا حتی در روستایی دور از میدان نبرد... واقعیت جنگ؛ حس ترس و بیم و امید و ایمان و اضطراب، حضور مرگ در یک قدمی، آوارگی و نیاز و جدایی... کلمات هم از بیان عمق سخت یک جنگ، بالاخص جنگ هشت و بلکه ده ساله ما عاجزاند. فقط میتوان گفت که "سخت بود! سخت!" و غیرقابل وصف...   شعر معروف " شعری برای جنگ" مرحوم قیصر امین پور را بیشتر شنیده ایم تا شعر دیگری که این شاعر عزیز و متعهد یک سال بعد (سال 1360) برای جنگ سرود. من این شعر را در مجموعه گزیده­ای از اشعار سروده شده در زمینه دفاع مقدس، تحت عنوان " خامه خونین عشق"  که ستاد امور جنگ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تابستان 1368 چاپ کرده دیده ام و دیگر هیچ!   ادبیات به ویژه شعر، به عنوان یکی از خالصانه ترین و مستندترین منابع درک تاریخی، برای توصیف جنگ غیرقابل وصف مان و احساسات مردمان درگیر با آن، باید ایام الله...ادامه مطلب

چهار سالی میشد که سراغ این وبلاگ نیامده بودم. دلایل ساده اش بماند. در این مدت اتفاقات زیادی برایم پیش آمده که هنوز هم ادامه دارد؛ ازدواج، دفاع از رساله ارشد و فارغ التحصیلی انشاالله موقتی، مادر شدن و... جریاناتی که هریک به تنهایی برای عوض کردن زندگی یک فرد و بلکه خود او کافی است... میتوانم بگویم این چهار سال برای من واقعاً چهار سال طول کشید(برخلاف مقاطع دیگر زندگیم) البته فعلاً و از منظر کنونی! به هر حال قصد دارم در حد توانم در این صفحات مجازی دوباره چیزهایی واقعی بنویسم، از جنس تفکر، احساس، خاطره یا هر چیز دیگری که ارزش گفتن داشته باشد.   ایام الله...ادامه مطلب

سیاستمردان ما مدعی اند که توافق هسته ای نتیجه ایستادگی دولت و ملت بوده است؟ البته که در نتیجه و جزئیات حاصل تا حدی این ایستادگی و مقاومت اثرگذار بوده و متجلی می باشد اما روی دیگر سکه توافق به راستی چیزی جز تسلیم نبوده! تسلیم در برابر نظام ظلم و زور بین الملل... آخر با کدامین منطق مقاومت، یک کشور مدعی پاکدمنی هسته ای باید به بزرگترین صاحبان  بمب های اتمی و کلاهکهای هسته ای، تضمین و خاطرجمعی دهد که حتی خیال دستیابی به انرژی هسته ای غیرصلح آمیز را ندارد!؟ چرا برای جلب چنین اعتمادی باید برای سالیان سال محدودیت های شدیدی را بر فعالیت ها و پژوهش های هسته ای خود اعمال کند؟! آیا چنین واقعیتی چیزی جز تسلیم است؟ و آیا چنین تسلیمی  در شأن ملت بزرگ ایران و تاریخ سراسر مقاومتش می باشد؟ البته آن مقاومت مذکور، تا حدی ابعاد این تسلیم معلوم را محدود کرده. ما با دست کشیدن از بخش قابل توجهی از حقوق حقه مان، قرار است بخش دیگری از حقوق غصب شده یمان را، آن هم با چون چرای فراوان باز پس بگیریم. در این میان جدای از پاسخی که حتماً دولتمردانمان برای نسل های آینده دارند، فکری جدی هم برای رساندن پول ایام الله...ادامه مطلب

  تشکر بابت انجام کاری که ما، باید مدتها پیش انجام میدادیم؛ آن روزی که حرمت جوانانمان هتک شد! وقتی که عربستان به شیعیان یمن و مردم مظلوم و بی پناه آن حمله برد. روزی که هزاران حاجی بیگناه در منا در برابر منیت آل سعود قربانی شدند، در حمایتهای آشکار و پنهان سعودیها از گروههای تروریستی در داخل و خارج کشور و... در تمام این صحنه های دلخرش که غیرت انسانی، اسلامی و شیعی ملت ایران را به جوش آورد، جز اندکی گله و مقدار زیادی بزرگواری از دستگاه سیاست خارجی و رئیس دولت تدبیر و تعامل چه دیدند؟! خلاصه از آل سعود ملعون به خاطر پاک کردن، هرچند موقتی ننگ رابطه دیپلماتیک با حکومت عربستان سعودی و نوچه های منطقه ایش از دامن دولتمردانمان تشکر میکنیم! ایام الله...ادامه مطلب

  روزگاری پیامبری بودم، مرسل به سوی خودم  نافرمانی و ناامیدی نهنگی شد و مرا بلعید نهنگی که معده اش از هضم هیچ بلعی منع نشده بود   یوسفی بودم که تعبیر تمام خوابهایش وارونه بود  و اینگونه در زندان تهمت زلیخا پوسید   و ایوب بی تابی که گویا غمهایش را در این سامان سامانی نیست ایام الله...ادامه مطلب

چند سال پیش وقتی خبر ساخت سریالی با موضوع سلطنت پهلوی را شنیدم به عنوان یک دانشجوی علاقه­مند به تاریخ معاصر ذوق زده شدم، اما با شنیدن نام کارگردان و مشاورین تاریخی-سیاسی­اش(!) و سابقه­ای که از کارهای تخیلی-تاریخی قبلی­اش در ذهن داشتم، ذوقم یخ زد. خلاصه سریال حدوداً نود قسمتی معمای شاه با آن تم درام خسته کننده و غیرجذاب خانواده وزیری هم تمام شد. از اشکالات تاریخی­اش که بسیار گفته­اند و شنیده و البته دیده­ایم که بگذریم، سریال هرچه به قسمت­های پایانی و واقعه انقلاب اسلامی نزدیکتر می­شد، جنبه شعاری و احساسی آن قوی­تر، و ضعف کارگردانی و فیلمنامه نویسی آن  نمود بیش­تری پیدا می­کرد، تا آنجا که سازندگان اثر تنها زحمت بازسازی ضعیف کارت پستال­هایی از صحنه­ها و تصاویر مختلف و مکرر دیده و شنیده شده انقلاب را به خود داده بودند، آن هم در کنار روایت ناقص و  پرابهامی از فرار شاه و اعلام بی­طرفی ارتش! در مجموع متأسفانه باید گفت انقلاب در این پروژه پرهزینه و زمانبر چیزی بیشتر از نمایشگاه عکس رضا وزیری قصه ورزی نبود... ایام الله...ادامه مطلب